XITOYNING ZAMONAVIY GEOSIYOSAT MAKTABI VA UNING ASOSIY YO‘NALISHLARI

Main Article Content

Abstract:

Ushbu maqola Xitoyning zamonaviy geosiyosat maktabini ko‘rib chiqadi, uning asosiy tamoyillari va asosiy ta’sir yo‘nalishlariga e’tibor qaratadi. Tahlil Xitoyning qadimiy falsafalar va zamonaviy davlatchilik aralashmasi bilan ajralib turadigan global kuch dinamikasiga strategik yondashuvini o‘rganadi. Ushbu maktabning markazida “Bir makon, Bir yo‘l” tashabbusi (BRI), Janubiy Xitoy dengizidagi dengiz strategiyasi va Xitoyning Shanxay hamkorlik tashkiloti (SHHT) va BRICS kabi ko‘p tomonlama tashkilotlardagi roli kabi asosiy yo‘nalishlar mavjud. Bundan tashqari, maqolada Xitoyning iqtisodiy diplomatiya, yumshoq kuchni kengaytirish va texnologik innovatsiyalarga global mavqeini oshirish vositasi sifatida urg‘u berilgan. Tadqiqot Xitoyning zamonaviy geosiyosiy strategiyasi uning jahon sahnasidagi o‘zaro ta’sirini qanday shakllantirishi va kelajakdagi global yetakchilik haqidagi qarashlarini har tomonlama tushunishga qaratilgan.

Article Details

How to Cite:

Abdullayeva , O. . (2024). XITOYNING ZAMONAVIY GEOSIYOSAT MAKTABI VA UNING ASOSIY YO‘NALISHLARI. Social Sciences in the Modern World: Theoretical and Practical Research, 3(9), 8–12. Retrieved from https://in-academy.uz/index.php/zdif/article/view/35759

References:

Muhammadsiddiqov M,M. Zamonaviy xalqaro munosabatlarda Afrika davlatlari: Siyosiy-ijtimoiy va iqtisodiy jarayonlar.Toshkent: Toshkent Islom Universiteti.2013.- B.45-69.

Mavlonova, D. Hozirgi kunda Fors ko‘rfazi mintaqasining geosiyosiy ahamiyati. Jurnal of summus,10 (1), 2020.- P.19-22.

Аль-Макбали Мазин Саид Мусабах. Новый Геополитический Вектор России В Странах Персидского Залива. Русская Политология — Russian Political Science,8(3). 2018.- C.64-70.

Маначинский А.Я. Ближний Восток: никогда не прекращающаяся война. Ретроспектива (1982–2006). – Пушкино: Центр стратегической конъюнктуры, 2014. – 350 c.

Mohd Naseem Khan. The US Policy Towards the Persian Gulf: Continuity and Change.Strategic analysis: A monthly journal of the IDSA.25(2).05.05.2001.- P.7.

Brown L.C. Diplomacy in the Middle East. – N.Y., СonBooks, 2004. - 276 p.

Vatikiotis P.J. The Middle East. From the end of Empire to end of Cold War. – London and New York, Routledge, 1997. -119 p.

Мудрецы Поднебесной. Мэн-Цзы, XIV-XIII вв. до н.э.-М.:Симферополь,1998.- C.80.

Zhou Lian. The Debates in Contemporary Chinese Political Thought: Debates and Perspectives. Edited by Fred Dallmayr and Zhao Tingyang. Kentucky.: El. Edition, 2012. -480-872 p.

“中国大百科全书. 地理卷”。中国大百科全书出版社。 1990 年 第 118 叶 (Том.Большая энциклопедия Китая,»География». Китая, 1990. -118 c).

地缘政治概论/沈伟烈 主编-北京:国防大学出版社,2004 年(Шен Вейли. Введение в геополитику / Под редакцией Шен Вейли. - Пекин: издательство Университета национальной обороны, 2004 .- C.22.)

李江平:地缘政治学发展沿革初见/新疆社科论坛,1999 年 第 3 期 (Ли Цзянпин. Первоначальный взгляд на историю развития геополитики/Журнал «Форум общественных наук Синьцзяна».1999.- C.3.);

Грачиков Е.Н. Геополитика Китая: осмысление предмета // В мире научных открытий. Социально-гуманитарные науки.№ 1 (61),2015.-175-205 c.

Jee Loo Liu. Reconstructing Chinese Metaphysics (Part III. Fundamental Differences between Western Metaphysics and Chinese Metaphysics) // Journal of East-West Thought. Inaugural Issue, December 2011, - P.154-157.

Yuan Peng. China’s Grand Strategy Seen from the Report to the CPC 18th National Congress. Contemporary International Relations, Vol. 23, No. 4 July/ August 2013. – P.3.

Evgeny N. Grachikov. China in Global Governance: Ideology, Theory, and Instrumentation. Vol. 18. No.4 October – December 2020.- P.133-140.

17.扬运忠,丛向群:论新世纪世界地缘政治的历史性重组/当代亚太,2001 年第 4 期 (Ян Юньчжун, Цун Сянцюнь. Историческая перегруппировка мировой геополитики нового века/Журнал “Современный Азиатско-Тихоокеанский регион”.2001.-C.4)