Har bir jamiyat mutlaq turg‘un va barqaror bo‘lmaydi. U doimo islohotlarga muhtoj va har bir huquq tarmog‘i uning samarali faoliyati uchun hissa qo‘shadi. Huquq ijtimoiy munosabatlarni tartibga soluvchi omil sifatida jamiyat hayotida muhim o‘rin tutganidek, mehnat munosabatlarida ham huquqning o‘rni beqiyosdir. Insoniyat terisining rangi, irqi, yoshi, dini, e’tiqodi, mansabi va boshqa asoslar bilan kamsitilib keldi. Davlatchilik tamoyillarida teng huquqlilik tushunchasi unchalik ham ahamiyat kasb etmadi. Bu esa jamiyat kamsitilgan qatlamining kamsitish siyosatiga qarshi harakatlarini vujudga keltirdi. Zero, insoniyat kamsitilishlarga, ajratib qo‘yishlarga toqat qila olmasligiga O‘rta asrlar, rivojlangan O‘rta asrlardagi Yevropadagi reformatsiya jarayonlari, xalq qo‘zgalonlari isbot bo‘la oladi. Ayni hozirgi O‘zbekiston Respublikasida mehnat munosabatlarida kamsitishni taqiqlashga oid bir qator chora tadbirlar amalga oshirilmoqda. 1995-yilda qabul qilinib o‘zining ahamiyatini yo‘qotgan eski Mehnat kodeksi o‘z kuchini yo‘qotib yangi tahrirdagi Mehnat kodeksi qabul qilinganligi va uning asosiy prinsiplari qatorida kamsitishni taqiqlanishi prinsipini kiritilganligi yaqqol misol bo‘la oladi. Ushbu maqolada O‘zbekiston Respublikasidagi mehnat munosabatlarida kamsitishni taqiqlashga oid bir qator normativ-huquqiy hujjatlar va xalqaro hujjatlar tahlil qilingan.
